The belly rules the mind. ~ Spanish Proverb

zondag 26 juni 2011

Het betere Belgische plakwerk

Iedereen kan zich de reclame nog wel voor de geest halen. Een scène uit een spaghettiwestern, type The Good, The Bad and The Ugly: broeierige warmte, mannen met stoffige laarzen met blinkende sporen op bezwete paarden, vuige blikken, schorpioenen die door het zand wegschieten en een galg. Waaraan een versleten touw met een verrassend solide uitziende knoop bungelt. Gieren cirkelend door de lucht, geduldig rondzwevend totdat zij zich te goed kunnen doen aan de vals uitziende bandiet die het duidelijk niet lang meer zal maken. Lijkt het… Maar dan volgt de geniale ontsnapping, een snoepje waar hij zo lang mee doet dat de bewakers in slaap vallen, en hij op zijn gemak weg kan wandelen. Tough luck, gieren!
Het voortbestaan van dit snoepje, in zijn diepbruine papiertje met goud/bruine wikkel en witte olifant, wordt nu zelf bedreigd. Voor sommige mensen is dit misschien niet wereldschokkend, maar ik trok toch wel even bleek weg toen ik de krantenkop las. Hoewel er veel mensen walgen bij de gedachte aan de chocolade-karamel, die tussen je tanden blijft zitten zodat je er inderdaad nog uren plezier van hebt, is alleen wat plakkerigheid toch geen reden om de productie dan maar naar het Oostblok te verplaatsen? Of wil men hiermee de aan elkaar geplakte kaken van de Belgen weer aan het praten krijgen en de Oostblokkers tot stilte manen? Misschien komt er dan eindelijk een einde al dat jaknikken en neeschudden?
Maar wie garandeert me dat de kwaliteit van mijn snoepje hetzelfde blijft? Voor hetzelfde geld (reken trouwens maar!) wordt de heerlijk krokante pure chocoladelaag langzaam maar zeker vervangen door een slap aftreksel van melkpoeder, suiker, water en cacao; een soort Spreewald Kakaophantasie. En niet langer een stevige, taaie vulling, maar een vloeibare teleurstelling, zoals bij zo’n smerig citroenzuurtje waarvan de vulling zich ineens plakkerig over je tong verspreidt.
Het personeel maakt zich ook al grote zorgen, want ook de Bouchées en de Mignonettes moeten eraan geloven. Voortaan dus gewoon maar Petit Beurre bij de koffie voor het bezoek of zelfgemaakte kleffe broodpudding van restjes supermarktbrood? En wat moeten al die secretaresses op het werk dan, als ze niet af en toe stiekem in de Board Room een pure Mignonette kunnen snaaien om de zoveelste boertige email de baas te kunnen? En al die bandieten met hun laatste wens eindigen nu zeker aan de galg.
Medewerkers van Kraft Foods, laat jullie vastketenen aan de hekken met grote slierten karamel en toffee, waar ook de tanden van de politietangen nog uren plezier van zullen hebben. Ook hier gaat de buit de gieren mooi de neus voorbij, want het betere Belgische chocoladeplakwerk, daar kan niemand tegenop!

zondag 19 juni 2011

Huiselijk geluk

Zelfgebakken olijfbrood en kerstomaatjes van de plant op het terras.

vrijdag 3 juni 2011

Sneak Peak

...in de oven, what's cooking? Let niet op de vieze ruit...